Weer een tweeluik (omdat het kan). Psalm 106. Het is even geleden dat ik iets heb gepost, maar deze had ik ook al even staan. Geen tijd gehad om er iets bij te schrijven. NU dus even tijd maken ervoor.
4Heer, u hebt uw volk lief.
Denk dan ook aan mij,
kom mij bevrijden!
5Dan zal ik net zo gelukkig zijn als uw volk.
Dan zal ik blij zijn,
samen met de mensen die bij u horen,
samen met hen zal ik juichen.
Dit is het uitgangspunt voor de eerste tekening van psalm 106. De tekst heb ik uit de Bijbel in gewone taal gepakt. Ik heb bloemen getekend. Van bloemen wordt ik vrolijk. Van alle kleuren en soorten. Geschapen door onze grote scheppende God. Ik loof God hiervoor en aanbid Hem. Aanbidding voor alles wat Hij gemaakt heeft. De mooie natuur. Bloemen komen , merk ik, regelmatig terug in mijn tekeningen van de psalmen. In de tweede tekening komen ze ook weer voor. Maar waarom deze tekst?
God heeft Zijn volk Israël lief. Denk Hij of houdt Hij dan ook van mij? Of van jou?
Jazeker, door Zijn zoon Jezus, mogen wij ons ook zoon of dochter noemen van Hem.
Hij denk aan mij, Hij denk aan jou. Hij bevrijd mij van mijn verleden, zodat ik nu mag kijken naar mijn toekomst. Door de gebeurtenissen van de laatste paar maanden voel ik duidelijk verandering. IN mijn diepste nood was Hij bij mij en heb ik Hem aangeroepen. Nu laat Hij me weer langzaam op eigen benen staan. God heeft mij opgeraapt van mijn verleden en schoon geklopt. Al het vuil is nu van mij afgeklopt. Heb dan wel scheuren, maar die zijn helende en worden littekens. Nu ik weer opgelapt ben kijk ik vooruit. Voel ik me sterker en zekerder.
Het was een lange weg, maar samen met God was het te doen en overbrugbaar.
Nu mag ik blij en vrolijk zijn en mij volledig storten op aanbidden.
Aanbidding voor de hoogste Heer.
44Toch zag Hij naar hen om,
De tweede tekening. Weer bloemen. Maar nu een groot hart erdoorheen.
De liefde van God. Het eerste deel van vers 44 staat Toch zag Hij naar hen om.
Waarom alleen dit deel van het vers, er komt namelijk nog iets achteraan.
Namelijk: telkens als Hij hen hoorde klagen in hun nood.
Waarom dat deel er niet bij in mijn verwerking?
Dat stukje tekst en toch zag Hij naar hen om is een trigger voor mij geweest.
God kijkt om naar zijn schepping. Iedereen, maar dan ook iedereen wil Hij voor zich hebben. Zijn liefde tonen. Ook al ben jij zo ver van God vandaan en wil je niets met Hem te maken hebben. God houdt van jou!
Hij wil jou liefhebben. Hij wil Zijn liefde aan jou geven.
Ik was ook ver van God weg. Ook al wist ik dat Hij er was. Ik vloekte, ik las verkeerde boeken, keek verkeerde films, luisterde naar verkeerde muziek.
Dat was mijn leven. Tot ik werd wakker geschud door een jong meisje dat ik iedere keer thuisbracht na een bandrepetitie. Zij vroeg tijdens een van die fietstochtjes of ik geloofde in God. Ik vertelde dat ik wist dat Hij er was, maar niet actief iets met Hem deed.
Vanaf dat moment kwam er een honger in me. Een honger om God te leren kennen.
Dat werd later een honger om God persoonlijk te leren kennen en relatie met Hem te hebben. En nu heb ik die relatie. Ik mag Hem Pappa noemen. Vader.
En ik weet, Hij kijkt naar mij om.
