Oud en Nieuw

 2022 was een jaar wat pittig was. EMDR en veranderingen die positief en negatief waren. EMDR om het verleden af te sluiten. Een zwaar traject waar ik terug moest naar de momenten uit mijn verleden. Pijnlijk, maar ik ben erdoorheen gegaan. Eerst dacht ik het alleen te doen, maar dat ging niet lukken en ik liep vast. Met hulp en steun van mijn Hemelse Vader ben ik er verder doorheen gegaan en heb ik het een paar maanden terug mogen afsluiten. Is het weg? Nee, maar het is een litteken en geen open wond meer. Ik wil het ook afsluiten en er niet meer mee bezig zijn. Nu kijken naar de toekomst.

Veranderingen. Eerst negatief. Afscheid genomen van zogenaamde vrienden. Die alleen mijn lieve vrouw gebruiken om zelf beter te worden, mijn vrouw had daar last van en daardoor een streep gezet door die vriendschappen.

Positief. Onze plek van rust heeft een verandering ondergaan. De caravan die we hadden werd slechter en door de verkoop van het ouderlijk huis van mijn vrouw hebben we besloten een nieuwe caravan te kopen. Groter, beter, mooier. Na het paasweekend is de oude weggehaald en de nieuwe geplaatst. Wat mooi en blij zijn we. Ondertussen al ons eigen plekje geworden. Volgend jaar de laatste dingen afmaken en dan lekker genieten van deze gezegende plek.

Ook de keuken is nieuw en daar zijn we blij mee. Wat een plaatje is dat geworden. Nu lekker vele lekkere gerechten maken en genieten van ook ons plekje thuis.

Dit jaar ook bezig geweest met het halen van mijn rijbewijs. IN maart mag ik afrijden en hoop ik hem in ene keer te halen.

----

2023

Vooruitzichten.

Wat ik al zei, ons plekje bij de caravan verder afmaken. Genieten van elkaar en van wat God met ons van plan is.

----

Voor iedereen, kijk uit met vuurwerk.

En een gezegend en vooral gezond 2023

Een uil in de woestijn (Psalm 102)

Zo voelde ik me jaren. Door alles uit mijn verleden kwam ik vast te zitten. Nu de afgelopen weken/maanden veel mogen loslaten. Zie vorige blog over een van die dingen. Maar ik gaat nog verder terug. Gebeurtenissen uit mijn jeugd mag ik nu loslaten. Het afgelopen jaar hard gevochten om van een open wond een litteken te maken. Nu ben ik op een punt waar ik nooit op had gehoopt. Verwerkt. De nachtmerrie is echt voorbij.

Nu verdergaan en nieuwe dingen ontdekken. Gevoelens ontdekken.

Wat is fijn, wat niet.

Dit mogen delen met mijn lieve vrouw. Elkaar ontdekken op een nieuwe manier.

Stapje voor stapje. Dag voor dag. Week voor week...

En het belangrijkste, God erbij betrekken. Zijn hulp en steun.

Ik hoef niet meer die uil te zijn in de woestijn, wonend in een verlaten bouwval.

Ik mag de naam van de HEER prijzen. Ik mag hem aanbidden en lofprijzen.

De HEER zal geven wat ik nodig heb als ik dicht bij Hem zal blijven en Hem zal volgen.

En alles op Zijn tijd en Zijn zachte hand. Hij zal niet meer geven dan ik aankan of iets van mij verlangen wat ik niet aankan. Hij is als een goede vader en herder over mij. 

Ik wil zingen (Psalm 101)

Ik wil zingen over trouw en recht in een lied voor U, o HEER.

Het eerste vers van deze psalm. Ook deze tekening heb ik al een paar weken terug getekend. Nu ik deze teksten schrijf en lees en bekijk wat ik heb getekend en gearceerd heb, denk ik na over de laatste weken. Wat is er deze zomer als een rode draad door alles heen gegaan. Ik zal maar niet in details treden. Is niet om hier over te schrijven, maar het heeft wel wat los gemaakt. Het heeft mij doen beseffen wat te doen, waar ik mag dienen, wat mijn bediening is. 

Ik heb iets los mogen laten en terug mogen geven. Om andere omstandigheden te redden.

Was het moeilijk om los te laten, van de zomer wel, maar nu ik het terug heb gegeven is het goed. Het is niet mijn plek.

Ik mag iets nieuws ontdekken. Nu mag ik zoeken en ontdekken. En ik heb er al een aantal keren van mogen proeven. Aanbidding.

Met muziek en zang. Iets waar ik al enkele jaren mee aan het oefenen ben, maar nu steeds meer voel dat ik daarheen wordt getrokken. Als er in een dienst aanbidding is, wordt ik daar enorm door geraakt. De eerste nummer(s) niet mee kunnen zingen doordat ik enorm aangeraakt word. De kracht van de Heilige Geest voel stromen door muziek heen. Door diensten heen. Mijn hart word hierdoor aangewakkerd. Dit wil ik doen. Mensen meenemen in die aanbidding. Vrij bewegen met muziek en mensen meenemen hierin. Geen obstakels meer, maar de Heilige Geest laten bewegen in muziek, door mij heen.

Ik handel met een zuiver hart, ook in mijn paleis, niets staat mij voor ogen wat boosaardig is.

Alles wat ik wil doen, wil ik met een zuiver hart doen. Muziek maken met een zuiver hart. Geen invloeden van buitenaf. Geen beperkingen die door anderen worden opgelegd. Me volledig vrij kunnen bewegen in aanbidding.

Thuis op mijn kamer waar ik mag ontdekken en met de wil van de Heer straks op andere plekken. Mensen meenemen op avontuur. Muziek maken. Iedereen verstaat die taal. Waar je ook vandaan komt. Muziek raakt de emotie van een mens. Zuivere muziek. Muziek waar de Heilige Geest doorheen mag bewegen. Mensen dichter bij God brengen. Door muziek heen. Ik wil met een zuiver hart dit doen. En bid hiervoor dat de Heilige Geest mij klaar gaat maken om voor de Heer te dienen door muziek heen.

Mijn oog zoekt de getrouwen .... met hen wil ik mijn woning delen.

De Heer zoekt wie Hem waarlijk willen dienen. Geen eigenbelang, maar diegene die bereid is om te buigen. Om los te laten wat in de weg staat. Om in werkelijke aanbidding te komen, om te zingen Heilig, Heilig, Heilig. Heilig is de Heer God almachtig.

Om te zingen alleen voor de Heer, niet voor anderen. Om de Heer de eer te geven. OM trouw te zijn in Zijn wil. Om te zoeken naar Zijn aanwezigheid. Om te zingen van Zijn aanwezigheid. Dan komt de hemel naar beneden en viert de hemel feest. 

Getrouw zijn. Loslaten en nieuwe wegen ontdekken. 

Wandelen met de Heer. Zoeken en ontdekken wat de Heer wilt doen in mijn leven. 

En daarnaar handelen.

Ik wil zingen, een lied voor U, o HEER!

Alleen voor U.

De kudde die Hij weidt (Psalm 100)

Het tweede deel van mijn tweeluik over psalm 99 en 100. Nu psalm 100.

Schapen. Wij zijn schapen van onze grote herder de Heer. Zie psalm 23.

Waarom schapen getekend? De tekst die ik in de psalm heb geaccentueerd zegt het al, de kudde die Hij weidt. Wij zijn die kudde. Als schapen volgen wij onze herder. Zonder onze herder kunnen wij niet, dan dwalen we af en raken we in de problemen. 

Als we onze herder zien of horen dan reageren we op Zijn roep. We antwoorden met ons geblaad. Zoals echte schapen. Ben blij dat ik een schaapje mag zijn in de kudde van de Heer. Ik kan me geen betere herder voorstellen dan de Heer. Ik mag tot Zijn volk behoren en daarover juich ik de Heer toe. Mag ik erkennen dat de Heer onze God is en ons heeft gemaakt. Naar Zijn beeld. Hem breng ik hulde toe door mijn aanbidding. Ik mag graag zingen van Zijn liefde en Zijn liefde omarmen. En weten dat Zijn liefde voor eeuwig is, ook voor onze kinderen en kleinkinderen.

Ijsvogel

Een creatieve tekening deze keer. Iets uitgeprobeerd, kijken hoe ik het er vanaf brengt en om mijn tekenkunst te verbeteren. Een plaatje gezocht van een ijsvogel. Eerst met potlood uitgetekend en daarna met pastelkrijt ingekleurd. Ik vind hem wel mooi. 

Iedere keer een kleur aangebracht. Niet met grote strepen, maar kleine streepjes om zo de veren te maken. Hij is mooi geworden en nu op naar het volgende creatieve werkstuk.

Leuk om te doen. 

Heilig is de HEER (Psalm 99)

Voor de verandering een tweeluik. Twee psalmen op 1 bladzijde.

Psalm 99 en 100. Ik behandel ze apart om de gedachte achter de psalm voor mij neer te zetten. Psalm 99, Heilig is de HEER. Dat staat in vers 3 en 9.

Vanuit daar ben ik gaan werken. Wat bij mij uit de hele psalm naar boven kwam waren de naam van de HEER, YHWH, de wolkenkolom en de tafels met de geboden. Deze heb ik dan ook getekend met daaromheen woorden die ook in de psalm staan die eruit sprongen. Verheven, machtig, loven, heilig, hulde en vergeving.

Onze hoog verheven HEER, machtig God, U mogen wij loven. Want U bent heilig. We brengen U hulde en U geeft vergeving over ons door het kostbare bloed van uw zoon Christus.

Juich de HEER toe (Psalm 98)

Weer even geleden, maar weer terug naar de psalmen, ook deze heb ik al een tijdje terug gemaakt en online gezet. Alleen de tekst moest ik nog schrijven om hem zichtbaar te maken.

Nu dus maar doen en weer verder tekenen na een periode minder actief te zijn geweest met journaling vanwege omstandigheden. Een andere caravan, inrichten, veranda maken en andere zaken die ik op dit moment belangrijker vond. 

Nu word het langzaam weer tijd om lekker binnen te blijven, voor de kachel en geen campingtijd tot ongeveer maart ( nu nog twee keer in oktober om alles op te ruimen en winterklaar te maken).

Maar nu naar de psalm. Juich de Heer toe. Gebruik al je muziekinstrumenten om muziek te maken voor de Heer. Zing voor Hem. Ga in volledige aanbidding voor de Heer.

Een voorproefje voor wat komen gaat. IK hou van aanbidding. Dat is een belangrijk onderdeel van mijn leven. Thuis en in de  caravan staat er altijd een radio aan, 24/7, op een christelijke zender. De hele dag en nacht aanbidding. Zo creëer ik een sfeer van aanbidding om onze plekken heen. Een plek van rust. 

Op mijn werk heb ik vaak een oortje in met aanbiddingsmuziek. Ik wil voortdurend aanbidding horen, om zo mijn aanbiddingslijntje met de Heer open te houden. Hem wil ik prijzen met muziek. In de gevallen hierboven beschreven met muziek van de radio, maar ook in het bespelen van mijn gitaren. Komende winter gaat ik mijn gitaarspel proberen om sterk te verbeteren. Ik wil op een niveau komen dat ik kan mee gaan spelen op een podium.

Min manieren van aanbidding. Voor mij werkt het, voor anderen misschien niet. Die doen het op hun eigen manier, maar het belangrijkste blijft:

Juich voor de HEER, zing voor de HEER, speel voor de HEER.

Aanbid HEM, alleen HEM!

VRIJ ZIJN WEEKEND Oktober 2022 Leef met volle teugen

 

Leef met volle teugen. Een lied van Kinga Ban en Elbert Smelt. Dit was het thema van dit vrij zijn weekend en het was een mooi en bewogen weekend.

Ik ging er zonder verwachtingen in. Meestal ging ik met een doel, aar deze keer ad ik zoiets van ik gaat lekker God aanbidden tijdens de aanbiddingsmomenten en luisteren naar de sprekers. 

Vrijdag waren we iets later omdat we donderdagnacht pas laat op de camping kwamen. Hierdoor ene plekje achterin de zaal gevonden. Samen met onze overburen hebben we dit weekend beleeft. En dat was fijn.

Met de avondsessie was er een oproep en ik had gevoel naar voren te moeten, maar ik begreep het niet geheel goed, dus kans gemist. Was dus waarschijnlijk niet voor mij bedoelt.

Zaterdag vroeg aanwezig bij de deur en een plekje op de derde rij weten te vinden voor ons allemaal. Deze dag was geheel anders dan de vorige.

IN het blok van Bart Hesseling werd ik aangeraakt en ben naar voren gegaan. Er werd gezegd dat er niet alleen licht is aan het einde van een tunnel, maar dat God ook in die tunnel is met Zijn licht. Ik kreeg toen het gevoel. Ik sta in die tunnel. Ik ben bijna aan het einde van die tunnel. IN de overgang van het licht. Op het einde van een tunnel heb je meestal lampen die ervoor zorgen dat de overgang van donker naar licht niet te groot is. Daar ben ik op dit moment. Ik mag een boek sluiten, een boek van misbruik en de verwerking daarvan en ik mag een nieuw boek uit de kast gaan pakken. Om een nieuw avontuur te beleven, met God. Om nieuwe verhalen op te schrijven. Nieuwe herinneringen maken, zonder misbruik.

Bij de getuigenissen in het laatste blok heb ik dit ook gedeeld op het podium. Dat was gaaf. Om mijn getuigenis van eerder die dag te vertellen voor 1500 man.

Ik kijk uit wat God met me gaat doen. Ik voel me anders en er is een last van mijn schouders.

Hemeltijd (2) een nieuw hoofdstuk.

 Hemeltijd 2022 was weer gaaf. Een feest en een lang, vermoeiend programma verder heb ik genoten van alles. Ben er anders uitgekomen dit jaar dan vorig jaar.

Vorig jaar begon voor mij een zwaar jaar. Een jaar waar ik vastzat en hulp heb gevraagd. Die heb ik gekregen en die hulp was zwaar. Terug naar de momenten waar het om ging, maar nu een jaar later ga ik beginnen aan een nieuw hoofdstuk.

Het afgelopen jaar zijn er een paar nummers die mij hebben geholpen en zeggen waar ik in stond en waar ik vragen kreeg of vragen kreeg beantwoord. Nummers die waardevol zijn in mijn proces. Die zeggen wie ik ben en wie ik mag zijn in onze God de Vader. Hieronder zal ik vertellen wat deze nummer hebben gedaan met me, of wat ze nog steeds doen.

Who you say I'm

Een jaar terug begon ik aan een zware reis. Een reis waar ik vanuit een diep dal op ben geklommen naar waar ik nu staat. Ik sta nog niet op de top, maar ik kan alles wel weer overzien. Daar ben ik dankbaar voor. Een jaar terug kwam ik thuis te zitten. Mijn hoofd zat vol en er kon niets meer bij of er kwam niets meer uit. We waren een paar weken daarvoor bij een conferentie geweest waar ik gigantisch ben aangeraakt door God. Zie eerdere blogs van Hemeltijd vorig jaar. Tijdens een van de aanbiddingsmomenten zei God tegen mij ' Wie denk jij nu dat je bent? Ben jij wie je bent wie ik zeg?' Het kwam eruit alsof ik mijn identiteit kwijt was. Ben ik een kind van God? Ziet God mij nu werkelijk. Deze vragen triggerde mij enorm in deze periode. Ik voelde me verslagen en alleen. Ook een oorzaak van dat ik vast ben gelopen. Wat moet ik doen dat God mij dit zegt? Wil God mij niet meer? Heeft God andere bedoelingen met deze vragen? Het kwam binnen.

Als ik nu terugkijk op dit moment voel het alsof God tegen me heeft gezegd, weet je wie je bent? Zoek je identiteit in mij weer op. Richt je op mij. Ik help je. Ik wijs je niet af. Jij bent mijn geliefde kind. Door het afgelopen jaar ben ik daar achter gekomen . Ik heb een paar jaar terug de bijbelschool gedaan van vrij zijn. Dit ging over mijn identiteit in Christus. Waarom heb ik dit niet gepakt en ben ik doorgegaan in mijn alleen-zijn. Heb ik alles alleen gedaan. Ik weet het niet. De eerste periode van het afgelopen jaar, heb ik het voor mijn gevoel alleen gedaan. Mijn EMDR therapie. Alles. En dat ging niet goed. Ik had moeite om dingen van mijn verleden te verwerken in de therapie. Tot het moment dat ik God ging vragen om erin te komen en vanaf toen voelde ik een warme deken om me heen en armen om me heen van bescherming en hulp en steun.

You Say

Een volgend nummer is You Say. U zegt het. U zegt dat ik geliefd ben, ook al voelt het niet zo.

En ik mag geloven wat U ziet in me of geloofd in me. U zegt het God. Een eyeopener was dit. Ik ben Gods geliefde kind. IN de evangeliën zie je dat God dat twee keer tegen Jezus zegt. Aan het begin van Zijn bediening en op het einde van Zijn bediening. Jezus heeft ergens gezegd dat Christus in ons is en wij in Christus. En Christus is in de vader en de vader in Hem. Iets in die richting. Wij zijn in Christus. Als God naar ons kijkt, ziet Hij Zijn Zoon Christus. En als Hij naar Zijn Zoon kijkt ziet Hij ons. Wat een mooi iets. Wij zijn door het bloed van Christus gereinigd van alles. Daardoor heeft Christus zich een gemaakt met ons. We mogen hierdoor zoons en dochters van de Allerhoogste genoemd worden.

Jij bent mijn geliefde kind, in jou vindt Ik vreugde. Dat zegt God tegen mij. Ik mag een kind zijn voor God. U zegt het God en ik mag het accepteren en aannemen, dat ik U kind bent.

U zegt het God.

Fathers House

Ik mag thuiskomen bij de Vader. Ik ben Zijn geliefde kind. Hij heeft mij lief. Hij ontfermt zich over me als zijn eigen kind. Hij beschermt me, Hij steunt me. AL sik het moeilijk heb met mijn EMDR helpt Hij me erdoorheen, door mijn pijn te verlichten en van me af te nemen. Christus is naar Zijn vader gegaan om vele woningen te bouwen. Ik heb mijn woning in de hemel. Nu ik Zijn geliefde kind ben voelt het alsof ik mijn hemelse woning al mag bewonen. Mijn vaders house. Thuiskomen bij de vader. Ik mag me veilig voelen onder Zijn vleugels. Ik mag thuiskomen. Familie zijn van de Allerhoogste. Dit voelt veilig en geborgen.

Same God

Oh God i need you. Come fill me again. Twee zinnen uit dit lied wat ik afgelopen zomer voor het eerst hoorde op de Betteld. Tijdens een vrijdagdienst wat de afsluiting van de week was. De eerste vakantieweek van de camping zat erop. Een dienst die overspoeld werd met getuigenissen van heel veel tieners en onze lieve overbuurvrouw. Getuigenissen van meisjes die zich niet mooi en geliefde voelden. Of die aangerand waren en dachten dat het hun eigen schuld was. Allemaal leugens die verbroken waren in die week. Wat is onze God goed. IK moest ervan huilen en voelde met die meisjes mee. De overbuurvrouw die vanaf haar kind zijn haar vader niet meer heeft gezien en sinds die week weer contact kreeg met haar vader. God is goed. Toen kwam dit lied. Normaal doet de aanbiddingsleidster geen nieuwe nummers op de einddienst, maar ze voelde dat ze deze moest doen. En hij kwam bij mij binnen als een baksteen.

IK heb God nodig. In alles wat ik doet. Hij wil me helpen. NU, gisteren, in mijn verleden en in mijn  toekomst. Omdat ik Zijn geliefde kind ben. IK roep uit naar God. Kom en vul me opnieuw. Iedere keer weer. Blijf mij vullen met uw overweldigende liefde. Een liefde die oneindig is. 

Ik wil dicht bij U blijven en U betrekken in alles wat ik doet. Ik wil U blijven zoeken en vinden. Ik wil U blijven volgen. Ik vraag een ding van U, blijf me vullen met Uw liefde. Met Uw Heilige Geest. Met Uw zoon Jezus. Ik wil ondergedompeld worden in alles van U.

U bent mijn rost en mijn vastigheid. En het meest belangrijke van allemaal. En dit het ik afgelopen jaar mogen ontdekken, leren en vasthouden.

IK BEN UW GELIEFDE KIND!!!

De bergen smelten , als was voor de Heer (Psalm 97)

Een nieuwe blog. Een tekening die ik al even af heb, maar door omstandigheden nog niet had gepost. (dat is ook met de volgende post van de psalmen, psalm 98. Daarna ben ik weer bij en moet ik gaan tekenen.

De bergen smelten , als was voor de Heer. We zoeken de Heer en de Heer zoekt ons. Bij de Heer is het omdat Hij ons allemaal bij Hem wilt hebben. Hij klopt zachtjes aan de deur van je hart als je (nog) niet tot geloof bent gekomen en wie wel gelooft werkt Hij door middel van de Heilige Geest door en verder. 

Vanuit de mens gezien zoeken we de Heer. Of je nu wel of niet gelooft. Dat maakt niet uit. Voor de gelovigen is het om altijd maar contact te hebben met onze hemelse Vader en de ongelovigen die weten het niet, maar onderbewust zoekt hun ziel naar de Heer.

We hebben als mens ontzag voor de Heer en kunnen in dit aardse leven Zijn aangezicht niet zien, dan vallen we dood neer, omdat we het niet aankunnen. Maar...

Als we straks bij de Heer zijn, dan verandert dat. Dan zien we Hem aangezicht in aangezicht.

Hebben we nu Zijn aangezicht dan nog niet gezien?

Ja, in Zijn zoon Jezus hebben we gezien wie de Heer is. Jezus zei het zelf diverse keren. Lees Johannes 14:7-13 maar,

7 Als jullie Mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie Hem, want jullie hebben Hem zelf gezien.’ 8 Daarop zei Filippus: ‘Laat ons de Vader zien, Heer, meer verlangen we niet.’ 9 Jezus zei: ‘Ik ben nu al zo lang bij jullie, en nog ken je Me niet, Filippus? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien. Waarom vraag je dan om de Vader te mogen zien? 10 Geloof je niet dat Ik in de Vader ben en dat de Vader in Mij is? Ik spreek niet namens mezelf als Ik tegen jullie spreek, maar de Vader, die in Mij blijft, doet zijn werk door Mij. 11 Geloof Me: Ik ben in de Vader en de Vader is in Mij. Als je Mij niet gelooft, geloof het dan om wat Hij doet. 12 Werkelijk, Ik verzeker jullie, wie op Mij vertrouwt zal hetzelfde doen als Ik, en zelfs meer dan dat, Ik ga immers naar de Vader. 13 En wat jullie dan in mijn naam vragen, dat zal Ik doen, zodat door de Zoon de grootheid van de Vader zichtbaar wordt.

Voor nu, de bergen smelten als was voor de Heer. Nu kunnen we Hem niet zien, maar straks mogen we Hem zien. Nu kunnen we het niet aan, wel door Jezus en de Heilige Geest heen, daar zien we een afdruk van de Heer, maar in het echte leven?

Ik kijk uit naar de dag dat ik Hem ontmoeten mag, aangezicht tot aangezicht. Ik zal op mijn knieën vallen en Hem bedanken voor wat Hij heeft gedaan in mijn leven.

Hemeltijd 2022 (1)

 

Hemeltijd komt er weer een aan, nog maar een paar dagen.

We hebben nu vakantie en het Hemeltijdweekend is onze afsluiter van deze vakantie.

Een weekend lang God groot maken en 1 op 1 met God door middel van muziek, dans en nog veel meer. Ik heb er zin in. Een jaar terug is met het Hemeltijd weekend een moeilijke periode begonnen. Waar ik door een diep dal ging en waar ik nu met heel veel hulp weer aan het uitkruipen ben. Heb heel veel vooruitgang geboekt en als ik terug kijk op dat jaar heb ik heel veel gedaan om sterker te worden.

Ben ik er? Nee, nog lang niet.

Ga ik dit weekend weer iets doen met de bonte tijd? Ik weet het niet. Ga ik een getuigenis geven? Ik weet het niet. Ik denk dat ik het overlaat aan God en mij laat lijden naar wat Hij wil.

Ik ga in ieder geval weer 1 op 1. Lekker persoonlijke tijd met God. Kijken wat God me wil zeggen.

Ik gaat het hier delen wat er gaat gebeuren en hoe het weekend is geweest.

Zing voor de Heer een nieuw lied (Psalm 96)

Zing voor de Heer een nieuw lied. De paar psalmen waar ik nu bij ben beland om te tekenen gaan over zingen. Muziek maken voor de Heer. Worship, aanbidding.

Ik ben graag in aanbidding. Vooral met muziek. Ik vind het heerlijk om in aanbidding te zijn. Goede muziek of zelf muziek maken met gitaar.

Deze psalm roept op om de Heer te loven en te eren. 

Niet alleen wij die geloven, maar HEEL de aarde. tijdens het schrijven van de psalm ging dit niet alleen over het volk van Israel, maar ook over de heidenvolken. De niet gelovigen. Ook zij worden opgeroepen om de Heer te loven, ze worden hierin uitgenodigd.

Hier word het duidelijk dat er maar een God is en dat is Hij.

Hij heeft de hemel en de aarde en alles wat erop is en eromheen is geschapen. Dat kan geen enkel andere God, want er is geen andere God dan onze God.

Het doet mij met het lezen en overdenken van deze psalm beseffen dat we al onze gedachten op de Heer moeten houden. De Heer voortdurend loven en eren. Volledig gebeden uitspreken, waar we ook zijn en waar we ook mee bezig zijn. Ik ben heel veel bezig om contact te leggen, houden met de Heer. Dit doe ik op mijn manier. Op de fiets naar mijn werk is mijn stille tijd. Een half uurtje fietsend bidden en aanbidden, persoonlijke gesprekken met de Heer. 

Op mijn werk zoveel mogelijk bidden in gedachte. Aan Hem denken en overdenken. Op bepaalde posities waar ik werk kan ik mijn eigen muziek aanhebben en staat hij op aanbiddingsmuziek of groot nieuws radio. Zijn aanwezigheid voelen door de muziek heen. Meezingen en een atmosfeer creëren waar de Heer zich goed in voelt en welkom is. Andere collega's weten dit van me dat ik die muziek aanheb en zeggen er verder niets van. Sommige nummers vinden ze wel leuk klinken. Sommige nummers klinken ook alsof ze op een reguliere zender gedraaid kunnen worden. Zouden ze niet weten dat het christelijke muziek is zouden ze niet beter weten.

Op mijn kamertje thuis en nu ook in onze caravan heb ik een eigen plekje waar ik me terug kan trekken. Hier kan ik muziek maken met gitaar, tekenen en schilderen voor de Heer. Bijbel lezen. Dit is mijn ruimte waar ik me tot de Heer kan richten en Hem groot kan maken.

Hier zing ik mijn nieuwe liederen voor de Heer.

Niet alleen

In aanbidding knielen voor de Heer (Psalm 95)

Aanbidding. De psalmen zijn stuk voor stuk aanbidding momenten voor de Heer. De ene vrolijk en de ander treurig. Ze zijn door verschillende schrijvers geschreven. 

Ik ben al een hele tijd bezig met het uitwerken van deze psalmen. Van iedere psalm een tekening / gedachte over een psalm.

Laten wij buigen in aanbidding knielen voor de Heer. Een psalm die ik al een poos terug heb getekend. Door omstandigheden even iets minder actief in het journalen en bloggen. Maar gaat rustig door.  Buigen in aanbidding. Een houding die waardig is voor de Heer. Een houding waar we ons overgeven aan de Heer. Ons kleinmaken.

Eerbied hebben voor de Heer. Ik hou van aanbidding. Als iets me raakt is het wel aanbidding. Een tekst van een lied, kan emotie losmaken bij me. Op dit moment is dat het nummer 'Same God' van Elevation Worship. Een lied dat ik hier van de zomer voor het eerst hoorde op de camping tijdens een dienst. Het raakte me gelijk en ook het moment van de dienst was mooi. Er waren getuigenissen van tieners, sommigen nog maar net tiener en dat raakte me. Ook kostbaar, want het raakt me en ik merk dat ik oog krijg voor de tieners / kinderen die hetzelfde mee hebben gemaakt of nog steeds meemaken. Ik merk dat ik ze tussen de rest uitpikt. Door hun houding, door hun blik in hun ogen. Dat doet zeer en ik wil dan graag helpen, maar dat kan (nog) niet. Ik zoek een manier om dat te doorbreken en tot die tijd blijf ik voor hun bidden, voor kracht, voor rust, voor hulp, voor de echte liefde van de Heer, die hun vertroost en bij hun is om hun pijn en verdriet weg te nemen.

Doorbreek de grenzen van het verleden

Doorbreek de grenzen van het verleden. Een titel van een preek van Maasbach die hij bracht ergens in 2007 of 2008. Ik weet het niet meer precies. Zal ik moeten opzoeken in een afdruk van een vroegere blog die ik maakte. Waarom deze titel bij mij?

Over mijn verleden ben ik al jaren bezig om een boek te schrijven. Nu ik in het proces van verwerken in een heel andere fase zit als toen, ben ik van plan om helemaal opnieuw alles wat ik al heb geschreven te herschrijven en nu het boek ook bij te werken met wat ik nog niet heb geschreven. Een emotioneel boek voor mij, maar ik hoop een afsluiting van iets wat mijn leven heeft gevormd, en niet in positieve vorm.

Pas geleden heb ik deze tekening gemaakt en ik heb besloten dat ik die wil gaan gebruiken om er mijn kaft van te maken. 

Doorbreek de grenzen van het verleden wordt een boek dat verteld over mijn verleden, mijn gevecht om te overleven en mijn verwerking van het verleden. Mijn doel met het boek is om er ook andere mensen mee te helpen. Dat ze niet alleen staan en mijn wens is ook om in de toekomst een opvangplek te maken voor kinderen die in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten. Hoe weet ik niet, maar ik weet dat God deze deuren wel open zet.

U brengt me vreugde (Psalm 94)

Allemaal heb j e wel eens een periode dat het even niet gaat. Ook ik. De afgelopen weken waren best pittig. Examen(s) theorie rijbewijs, rijlessen, wisselende periodes op mijn werk, de EMDR en het voorbereiden voor een nieuwe overkapping voor ons plekje.

Dat laatste laat ik even rusten vanwege dat er in de vakantie periode niet gebouwd mag worden op de camping. Dat komt vanaf September wel weer.

Mijn theorie gaat even niet zoals ik had gehoopt. Heel goed opgelet met de cursus, veel geleerd ui mijn boek en veel oefen examens gemaakt. De eerste keer examen had ik een puntje teveel fout. Jammer dacht ik. De volgende keer haal ik het wel. Rustig door gaan leren en ik snap alles. De tweede keer wederom een foutje teveel, alleen nu op een ander deel van het examen. Nu balen, omdat het weer een foutje teveel was. NU weer hard leren om ook dat laatste foutje eruit te halen en bij de derde keer te slagen.

De rijlessen gaan goed. Ik vind het leuk en het gaat lekker. Dat is positief. Ik kan niet wachten tot ik het papiertje (of pasje tegenwoordig) heb. Dan kan ik in ene keer veel meer, ook misschien voor ander werk. Wie weet wat de Heer op mijn pad gaat brengen.

Mijn werk is wisselvallig op dit moment. Dan is het rustig en niets te doen en de andere keer is het heel druk. Ook qua collega's kan het er nog mee door. Er is even rust in de groep. Op een nieuweling a die de plek van meewerkend voorman in een van de avondploegen zou waarnemen. Iemand die geen inzicht heeft en geen uitstraling heeft. Dit is hem uiteindelijk niet geworden voor hem. Ik denk eraan en weeg veel af tegen elkaar. Qua werk zou ik het kunnen, voldoende ervaring op de vloer, maar persoonlijk waar ik nu sta met verwerken en geestelijk sterker worden ben ik er nog niet. Dat laatste is voor mij het punt dat ik het nog niet aangeef.

De EMDR is nu op zijn zwaarst. Ik ervaar nu kracht van God. Dat Hij erbij is en mij hierdoorheen leid. Afgelopen donderdag had ik weer een sessie die zwaar is. Na afloop dan ook helemaal uitgeput en leeg en dan komt de migraine tevoorschijn. Dus hier heb ik ng een weg in te gaan.

Wanneer ik door zorgen wordt overspoeld...

Dit is een periode van zorgen. In alles. Wat ik hierboven al schreef. Vandaag tijdens de kerkdiensten die we volgen weer geconfronteerd worden dat ik geen vader van mijn eigen kinderen zou kunnen worden. Die fase is voorbij voor ons. Dat doet pijn. Dan voel ik het gemis van een klein kind bij ons. Waar ik aandacht aan mag geven, waar ik mee mag knuffelen, waar ik warmte en liefde aan mag geven. Ik mag het aan onze nichtjes geven, aan de kinderen van een van onze vrienden, maar dat is toch anders. Een paar jaar terug bij de Jesuskids mocht ik ook liefde en aandacht geven aan de kinderen die toevertrouwd waren aan het team. Maar daar kon ik alleen mee knutselen, mee praten en of luisteren. Meer niet want dat zou niet goed overkomen en mocht ook niet i.v.m. misbruik of het gevoel geven van te close contact. Ik hield afstand.

Een kinderwens van onze eigen kinderen is stopgezet. Het verdriet blijft. Maar misschien heeft onze God nog iets in petto. Misschien via een andere weg dat we iets mogen betekenen voor kinderen. Opvang, pleegzorg. Ik weet het niet.

Dat zijn zorgen waar ik mee zit. 

Hier op de camping kijk ik graag naar de kinderen als ze fijn aan het spelen zijn. Dat geeft een goed gevoel van ze hebben geen zorgen. Hier hoeven ze niet bang te zijn. Hier mogen ze rustig spelen. Hier kunnen ze plezier hebben. Dat vind ik mooi en ik let ook op of ik afwijkend gedrag ziet. Misschien dat ik dan er mag zijn voor dat kind. Ik bid altijd voor een engelenwacht om het terrein van de camping. Dat kinderen veilig kunnen zijn. Dat vind ik belangrijk.

U brengt vreugde...

Wat ik hierboven al schreef. Wat ik belangrijk vind. Dat de kinderen op het terrein van de camping veilig zijn. Ook daarbuiten, maar nu concentreer ik me tot hier.

Het is belangrijk dat er iemand hiervoor bid. Ik mag in het gebedshuis gaan dienen.

Hoe en wat weet ik niet, maar ik wordt steeds meer getrokken in mijn gevoel naar kinderwerk en aanbidding. Misschien daar een combinatie in vinden. Ik laat me daar door God in bepalen. Wat Hij wil, en waar Hij vreugde in kan geven.

Machtiger dan de golven van de zee (Psalm 93)

Ik ben op het (hopelijk) op het eind van een moeilijke periode. Het afgelopen driekwart jaar heb ik mijn storm gehad. Mijn leven werd geschud en ik ben stilgezet. Als ik deze psalm lees moet ik aan mijn moeilijke periode denken. 

Het was zwaar en nog steeds. Heb hulp door EMDR en nu zijn we in een fase waar het heftigste deel word besproken. Dit is moeilijk, maar ik ervaar veel kracht van de Heer. Door Zijn hulp en steun kom ik hier doorheen.

Nu ziet ik langzaam licht aan het einde van de tunnel en weet ik dat ik in rustiger water gaat komen. De zwaarste storm is voorbij en nu mag ik langzaam weer opkrabbelen en rondkijken.

Rondkijken en me oriënteren op mijn talenten. Oppakken en nieuwe dingen doen. Misschien wel combineren. Ik weet het niet. Ik laat me leiden door de Heilige Geest. Want Hij is mijn kracht.

De rechtvaardigen groeien op als een palm (Psalm 92)

13De rechtvaardigen groeien op als een palm,

als een ceder van de Libanon rijzen zij omhoog.

14Ze staan geplant in het huis van de HEER,

in de voorhoven van onze God groeien zij op.

15Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn

en blijven krachtig en fris.

Laat mij zijn als die palmboom. Mijn verlangen. IK wil vrucht dragen, blijven dragen. Mijn talenten gebruiken voor de komende generaties. Dienen voor de komende generaties. Aanbidden met de komende generaties. Tekenen met de komende generaties. 

De komende generaties zijn in mijn hart. Als ik op ons plekje Roggeveld ben en een rondje loopt over de camping, kan ik genieten van de nieuwe generaties. Hoe ze hier vrij mogen rondlopen en spelen. Niet bang hoeven te zijn voor gevaar. Dat laatste hoop ik hier tenminste. Je weet maar nooit en daar spreek ik mijn gebed ook over uit dat ze veilig zich mogen ontwikkelen. Ik bid een engelenwacht over de camping uit dat ze beschermt zijn tegen al het gevaar van de wereld en dat onze God ze beschermd, aanraakt en dicht bij zich houd. Ik hoop en bid dat ik een steentje mag bijdragen om de komende generaties iets mee te geven of dat ik een luisterend oor mag zijn voor ze.

Caravan vervangen (2)

 En dan staat de nieuwe caravan er.

En we zijn er blij mee. Twee weken niet naar ons plekje gekund door het wisselen van de caravans. En ondertussen zijn we helemaal gesetteld. We zijn blij en alles heeft een plekje gekregen. Alle kamers zijn netjes. Op de foto's is het nog een rommeltje..

Later foto's van hoe het nu is. 

Nu volgt het project een nieuwe veranda en overkapping.

Hou jullie op de hoogte.

 

 

 

 

Caravan vervangen (1)

Ons plekje gaat veranderen. Het weekend van 25 Maart konden we weer naar ons plekje op de camping. We hadden plannen om een andere caravan te kopen en zouden als we er waren gaan kijken bij een caravandealer in Zelhem. We hadden een caravan op het oog en deze hebben we ook gekocht. De planning zou zijn na onze zomervakantie om dan te vervangen, maar we hebben het naar voren geschoven. 

De oude zou nu 20 April weggehaald worden en de nieuwe 25 April geplaatst worden. IN ene keer heel veel haast dus. 

Ik ben twee weekenden achter elkaar naar de camping gereisd met de trein om de overkapping af te breken en het paasweekend zijn we voor het laatst in onze oude vertrouwde caravan geweest. Eerst naar het wonder van het kruis conferentie en de twee dagen daarna hebben we bomen verplaatst en al onze persoonlijke spullen in de schuur gezet. En toen was het afscheid nemen van onze oude vertrouwde caravan, waar we heel veel plezier en zegen van hebben gehad.

Hieronder foto's van het afbreken van de overkapping. En onze laatste foto van de caravan.

 

Een foto van vorig jaar. Deze foto is inspiratie geweest voor het schilderij van de caravan.

 

 

 

 

 

De vloer eruit halen. Het eerste weekend met de trein.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tweede weekend met de trein. De rest van de overkapping gesloopt.

En zo stond de caravan erbij toen we weg gingen. Afscheid en afsluiten van een mooie periode. Maar als we komende vrijdag weer gaan , dan staat er een nieuwe en beginnen we een nieuw hoofdstuk.