2025

 

2025

Wat een jaar was dit. Veel mooie momenten door het jaar heen, maar een afsluiting die niet fijn is. Voor mij staat de tijd even stil en bevat ik het nog niet dat, nu ik dit schrijf, de laatste dag van het jaar is. Voor mijn gevoel is het nog Oktober, want daar staat de tijd stil.

Tot Oktober een jaar waar ik samen met Roos ons hebben ingezet om weer lid te worden van onze kerk Nehemia. Enter the family gevolgd en mooie mensen leren kennen. In de kerk ok weer vele oude bekenden ontmoet en mooie gesprekken.

Roos gaat weer dienen in de keuken wat ze ondertussen met plezier doet en ik mag na auditie te hebben gedaan mijn verlangen gaan uitvoeren. Meespelen in het Riverteam.

Voorlopig als aspirant lid en onder de vleugels van een van de aanbiddingsleiders.

Dit is veilig en mooi en gezegend. Het is niet zomaar mijn partij spelen en zo van 'kijk mij eens leuk spelen'. Nee, het is iets meer dan dit.

JE staat als muzikant in de frontlinie. En is dit spannend, ja.

Als ik een dienst mag meespelen of oefenen is het goed voorbereiden. IN gebed de setlist doorspelen en aandacht geven aan de moeilijke delen. Een mooi proces en een fijn gevoel als alles samenkomt en op het podium goed gaat.

Ik kijk ernaar uit nog velen jaren deel te mogen hebben aan het Riverteam.

Ook de avonden met het team zijn fijn. Connecten met elkaar en zo elkaar leren kennen en er voor elkaar zijn. Dat is een zegen.

Het campingseizoen was fijn. Een plek van rust en zegen.

IN de zomervakantie een plek van aanbidding en studie.

Door de blog heen zie je mijn avonturen hier op deze mooie camping waar God echt aanwezig is. 

Werk.

Een vast contract en waar ik op mijn plek zit. Leuke collega's waar ik  goed mee kan samenwerken. Hier hoop ik nog vele jaren deel van te zijn en veel mooie producten te mogen maken en samenstellen.

En dan...

Herfstvakantie.

Een week lekker op onze geliefde plek. Even in de rust.

24 oktober, Roos gaat lekker wandelen en ik ben in de caravan alles klaarzetten, want we krijgen die avond bezoek en eters. Maar zover komt het niet.

Een telefoontje dat het niet goed gaat bij mijn vader, ze zijn hem aan het reanimeren.

Roos bellen dat ze onmiddellijk terug moet komen en de wereld gaat op stil.

Even later telefooncontact met het thuisfront en het bericht krijgen dat ze gestopt zijn met reanimeren en dat mijn lieve vader is overleden.

Alles staat stil. We pakken snel de belangrijkste spullen en gaan naar huis en dan breekt er een tijd aan met regelen, opruimen, verdriet, pijn en gemis.

Een week lang regelen voor de uitvaart. Veel bij mijn vader op bezoek bij het uitvaartcentrum. Vragen, wat is er gebeurt allemaal. Recherche op bezoek om onze vragen te beantwoorden. Dit omdat ze hem na het overlijden hebben meegenomen voor onderzoek. Er heet zich het een en ander afgespeeld waar ik niet over ingaat nu.

Door die gesprekken is alles duidelijk en kunne we gaan beginnen aan de volgende stappen.

Het huis leeghalen. Vreemd om zo door de spullen te gaan van papa. Zijn persoonlijke dingen.

We zijn nu twee maanden verder en nog een keer naar zijn huis. De laatste puntjes afwerken en dan afscheid nemen van zijn huis. Een plek waar ik een gedeelte van mijn jeugd heb gewoond. Waar ik veel heb meegemaakt, waar ik mijn plekje had. Afscheid nemen van de wijk waar ik ben opgegroeid. 

Gisteren mijn papa op wezen halen. Bij de uitvaartondernemer langs geweest om engeltjes te vullen met zijn as. Zijn urn die nu even bij ons is. We gaan met onze oom en tantes een geschikt moment afspreken en dan gaan we hem uitstrooien op een plek waar hij vroeger graag was. Samen met een beetje as van zijn grote geliefde. En dan is er een hoofdstuk voorgoed afgesloten.

En dan mag ik vooruit gaan kijken.

2026.

Verwachtingen? Nee, daar denk ik nog niet aan. Ik leef met de dag en plan nog maar kort vooruit. Gaat ik genieten? Een beetje vreemd misschien om dit na het overlijden van mijn papa te schrijven. Ja, ik wil gaan genieten. Muziek maken. God zoeken en vasthouden. Dieper in Zijn woord. Uitkijken naar vele mooie zingen. Herinneringen maken met mijn lieve Roos. Onze relatie met elkaar en met God naar een hoger niveau brengen. Samen genieten en van elkaar houden. En de rest?

Mijn liefde voor Roos en God zijn het belangrijkste. Daar gaat niemand iets aan veranderen en daar vecht ik voor.

Mijn relatie met mij zusje onderhouden. We zijn door alles heen dichter naar elkaar gegroeid. Zorgen voor elkaar en ook met haar herinneringen maken.  Ik ben blij en dankbaar voor zo'n lief zusje.