Bruce Springsteen and the heart-stopping, pants-dropping, hard-rocking, booty-shaking, love-making, earth-quaking, Viagra-taking, justifying, legendary E Street Band.
De bovenstaande introduction van zijn E street band is ondertussen beroemd. Een groep oude mannen en vrouwen die een halve eeuw met elkaar muziek maken en vele fans hebben van hun eigen leeftijd tot aan de jonge kinderen van nu. Vele generaties Springsteen fans hebben een of meerdere concert(en) van deze man en zijn band bijgewoond. Ook ik.
Aanstaande donderdag mag ik voor de vierde keer een concert van hem meemaken. Mijn eerste in 1988, Met een (stief) tante, die ook fan was, naar mijn eerste concert ever. Wat een mensen. Zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien in mijn toen nog jonge leven.
De tweede keer in 1999. Springsteen deed een tour en had zijn e street band net weer terug gehaald. Na een aantal jaar met een andere band te hebben getourd wilde hij weer met zijn oude vrienden op het podium staan. En vanaf daar zijn ze nooit meer apart geweest. Met dat concert heb ik de hele dag voor het stadion gezeten en mocht bij die ingang als een van de eerste naar binnen. Was een mooie avond.
Vorig jaar in Asterdam was de derde keer. Wat heb ik genoten. Iedere noot en iedere minuut was een beleving. En ik had toen zoiets van, dit kan de laatste keer zijn, maar hij plakte vanwege een buikgriep een extra tour eraan vast om andere concerten in te halen en er extra bij te plakken. Dus ik gaat weer. En nu in Nijmegen.
Hopende op mooi weer.
Op Youtube al voorpret met filmpjes van concerten die nu de afgelopen dagen geweest zijn. Iedere avond is ander. ten opzichte van vorig jaar waar de setlist redelijk hetzelfde was. Nu is het weer een verrassing wat komen gaat. Ik kijk ernaar uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten