dinsdag 22 juni 2021

Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? (Psalm 22)

Geïnspireerd door twee verzen uit psalm 22. Vers 2 'Mijn God, mijn God,
waarom hebt u mij verlaten?' en vers 10 'U hebt mij uit de buik van mijn moeder gehaald, mij aan haar borsten toevertrouwd.'  
Aan de linkerkant van de tekening zie je een deel van het kruis en de voeten van Christus. Doorboord met een spijker. De plek waar de spijker in de voet komt zie je bloed. Dit heb ik in een hart getekend. Op het eenzaamste moment van Christus aan het kruis. Waar Hij riep, mijn God, mijn God, waarom heeft U mij verlaten. deed Christus het meest waardevolle voor ons. Hij deed dit om onze zonde mee te nemen de dood in, zodat er een weg vrijkomt dat we tot God kunnen komen. Christus deed dit uit volmaakte (agape) liefde. Vandaar dat ik het bloed in een hartvorm heb getekend om zo de liefde te laten zien. 
Aan de rechterkant van de tekening heb ik een vrouw getekend met een baby in haar armen. Dicht tegen haar aangedrukt. Liefdevol ligt de baby in haar armen. Ook dit is een beeld van volmaakte liefde. God kent ons al voordat we geboren worden en Hij vertrouwd ons toe aan onze ouders, die ons opvoeden. Hier zie je een moeder die van haar kind houd. Die zorg dat het kind veilig is. Veilig onder haar armen, dicht tegen haar aan. Het kind voelt zich zo vertrouwd en hecht zich aan zijn moeder, want daar behoort veiligheid te zijn.

God is onze veiligheid.


22 1 Voor de koorleider. Op de wijs van De hinde van de dageraad. Een psalm van David.
Mijn God, mijn God,
waarom hebt u mij verlaten?
U blijft ver weg en redt mij niet,
ook al schreeuw ik het uit.
‘Mijn God!’ roep ik
overdag, en u antwoordt niet,
’s nachts, en ik vind geen rust.
4 U bent de Heilige,
die op Israëls lofzangen troont.
5 Op u hebben onze voorouders vertrouwd;
zij hebben vertrouwd en u verloste hen,
6 tot u geroepen en zij ontkwamen,
op u vertrouwd en zij werden niet beschaamd.
7 Maar ik ben een worm en geen mens,
door iedereen versmaad, bij het volk veracht.
8 Allen die mij zien, bespotten mij,
ze schudden meewarig het hoofd:
9 ‘Wend je tot de HEER! Laat hij je verlossen,
laat hij je bevrijden, hij houdt toch van je?’
10 U hebt mij uit de buik van mijn moeder gehaald,
mij aan haar borsten toevertrouwd,
11 bij mijn geboorte vingen uw handen mij op,
van de moederschoot af bent u mijn God.
12 Blijf dan niet ver van mij,
want de nood is nabij
en er is niemand die helpt.
13 Een troep stieren staat om mij heen,
buffels van Basan omsingelen mij,
14 roofzuchtige, brullende leeuwen
sperren hun muil naar mij open.
15 Als water ben ik uitgegoten,
mijn gebeente valt uiteen,
mijn hart is als was,
het smelt in mijn lijf.
16 Mijn kracht is droog als een potscherf,
mijn tong kleeft aan mijn gehemelte,
u legt mij neer in het stof van de dood.
17 Honden staan om mij heen,
een woeste bende sluit mij in,
zij hebben mijn handen en voeten doorboord.
18 Ik kan al mijn beenderen tellen.
Zij kijken vol leedvermaak toe,
19 verdelen mijn kleren onder elkaar
en werpen het lot om mijn mantel.
20 HEER, houd u niet ver van mij,
mijn sterkte, snel mij te hulp.
21 Bevrijd mijn ziel van het zwaard,
mijn leven uit de greep van die honden.
22 Red mij uit de muil van de leeuw,
bescherm mij tegen de horens van de wilde stier.
U geeft mij antwoord.
23 Ik zal uw naam bekendmaken,
u loven in de kring van mijn volk.
24 Loof hem, allen die de HEER vrezen,
breng hem eer, kinderen van Jakob,
wees beducht voor hem, volk van Israël.
25 Hij veracht de zwakke niet,
verafschuwt niet wie wordt vernederd,
hij wendt zijn blik niet van hem af,
maar hoort zijn hulpgeroep.
26 Van u komt mijn lofzang in de kring van het volk,
mijn geloften los ik in bij wie u vrezen.
27 De vernederden zullen eten en worden verzadigd.
Zij die hem zoeken, brengen lof aan de HEER.
Voor altijd mogen jullie leven!
28 Overal, tot aan de einden der aarde,
zal men de HEER gedenken en zich tot hem wenden.
Voor u zullen zich buigen
alle stammen en volken.
29 Want het koningschap is aan de HEER,
hij heerst over de volken.
30 Wie op aarde in overvloed leven,
zullen aanzitten en zich voor hem buigen.
Ook zullen voor hem knielen
wie in het graf zijn neergedaald,
wie hun leven niet konden behouden.
31 Een nieuw geslacht zal hem dienen
en aan de kinderen vertellen van de Heer;
32 aan het volk dat nog geboren moet worden
zal het van zijn gerechtigheid verhalen:
hij is een God van daden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten