Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeente zegt. Wie overwint zal Ik van het verborgen manna geven, en ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat, die niemand kent behalve degene die het ontvangt. (Openbaring 2:17 NBV21)
Het is paasweekend 2022. Goede vrijdag en stille zaterdag. Deze twee dagen bij de conferentie 'het wonder van het kruis' geweest. Hier doorlopen we de laatste 18 uur voor Jezus sterven. Een heftige conferentie die diep gaat.
Voor mij de nodige momenten geweest dat ik naar voren ben gegaan om te bidden. om te laten bidden voor de situaties waar ik nu op dit moment in staat in het leven. Om bewuste en onbewuste zonde aan Christus te geven, voor innerlijke genezing, voor lichamelijke genezing, voor woorden die over me zijn uitgesproken, om die te verbreken.
Deze conferentie is een voortgang van waar ik al ruim een half jaar mee bezig ben en als ik nu terugkijk, ziet ik dat ik vooruit ben gegaan. Ruim een half jaar terug zat ik er doorheen, mijn hoofd vol, wist geen uitweg meer. Ik moest hulp zoeken.
Hulp heb ik gekregen in de vorm van EMDR. Zwaar om terug te gaan naar de momenten waar ik hulp voor nodig heb. Dit weekend ook voor laten bidden, dat de beelden / herinneringen, waar ik naar terug moet dragelijk zijn voor me. Dit is iets wat ik zwaar vindt. Dit aan Christus gegeven om mijn last te dragen.
Tijdens het zesde blok lag er een wit steentje op mijn stoel met daarop Openb. 2:17
Deze tekst opgezocht in de bijbel en dat is wat er aan het begin van dit verhaal staat.
Een knipoog vanuit de hemel. De tekst was uniek. Op meerdere stoelen lag een steentje en ik zag dat er overal een andere tekst op staat. Deze steen geeft mij het gevoel dat ik op de goede weg ben.
Wie overwint zal Ik van het verborgen manna geven.
Ik blijf doorvechten tegen mijn verleden. Samen met Christus. Ik zal overwinnen samen met Christus. En ik mag dan proeven van het verborgen manna.
En ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat, die niemand kent behalve degene die het ontvangt.
Een wit steentje lag op mijn stoel. Net zoals in de tekst. Een nieuwe naam, die alleen ik ken en ontvang. Hier mag ik nog niks over zeggen.
Al met al, deze conferentie heeft me opgeladen. Ik weet waar ik staat in mijn leven en ik weet dat Christus me draagt en me hierdoorheen draagt.
Ook op deze conferentie een boekje gekocht voor dierbare vrienden. Later hierover meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten