In mijn donkerste uur, vertrouw ik op U (Psalm 56)

Mijn vijanden halen mij voortdurend onderuit. Ook mensen waar ik het niet van verwacht en die beter moeten weten. Mij niet om de oren slaan met mijn gebrek op dit moment en waar ik op dit moment mee omgaat.

Dan ben ik blij dat ik op mijn Heer mag vertrouwen en in mijn bangste uur, mijn donkerste momenten, bij mijn hemelse Vader op schoot mag kruipen, zoals een klein kind bij de moeder op schoot wegkruipt. Omdat dat een plek is waar je je veilig en geborgen mag voelen. Dat doe ik ook. Ik kruip bij mijn Hemelse Vader op schoot en nestel mij in Zijn veilige armen. Armen van genade en van troost. Daar mag ik bescherming ervaren als ik het even niet meer weet.

Dank U lieve Papa, dat ik bij U op schoot mag kruipen, wanneer ik dat nodig heb.

561Voor de koorleider. Op de wijs van Een roerloze duif in de verte. Van David, een stil gebed, toen de Filistijnen hem in Gat hadden gegrepen.
2Wees mij genadig, God, want ze bedreigen mij,
de hele dag bestoken en bestrijden ze mij.
3Mijn tegenstanders bedreigen mij, heel de dag,
en bestrijden mij vanuit hun hoge vesting.
4In mijn bangste uur vertrouw ik op U.
5Op God, wiens woord ik prijs,
op God vertrouw ik, angst ken ik niet,
wat kan een sterveling mij aandoen?
6Hun woorden krenken mij de hele dag,
tegen mij zijn hun boze plannen gericht.
7Ze wachten hun kans af
en bespieden mijn gangen,
loerend op mijn leven.
8Gaan zij hun straf ontlopen?
Toon uw toorn, God, en sla dat volk neer!
9Mijn omzwervingen hebt U opgetekend,
vang mijn tranen op in uw kruik.
Staat het niet alles in uw boek?
10In het uur dat ik U aanroep wijken mijn vijanden,
want dit weet ik: God staat mij terzijde.
11Op God, wiens woord ik prijs,
op de HEER, wiens woord ik prijs,
12op God vertrouw ik, angst ken ik niet,
wat kan een mens mij aandoen?
13Aan U, God, heb ik geloften gedaan,
met dankoffers wil ik U betalen,
14U hebt mijn leven aan de dood ontrukt,
mijn voet voor struikelen behoed.
Nu kan ik wandelen onder Gods hoede
in het licht van het leven.