Dit staat in vers 12 van psalm 77. Ik denk terug aan al het goede en aan de wonderen die de Heer heeft gedaan in mijn leven.
In 2005 tot geloof gekomen op een manier die ik niet had verwacht. Via een meisje dat ik na iedere bandrepetitie naar huis bracht, zodat ze hele repetities mocht blijven van haar ouders. Toen ik dat nog niet deed kwam ze maar halve repetities omdat ze vroeg thuis moest zijn van haar ouders. Omdat ze onderweg langs een coffeeshop kwam en haar ouders dat geen fijn idee vonden. Voor mij maar een straat extra omrijden en dat had ik over voor haar zodat ze repetitietijd extra kreeg.
Door gesprekken met haar tot geloof gekomen en mijn eerste bijbel gekocht. De Alpha cursus gedaan. God ontmoet. Mooie dingen op mijn pad gekregen die ik absoluut niet zou willen missen als ik nu terug kijk.
Een lieve vrouw (niet dat meisje) gekregen, waar ik dit jaar tien jaar getrouwd mee ben.
We hebben samen een fijn appartement die we door gebed hebben gekregen voor een heel mooi bedrag. Daar zou je tegenwoordig niets meer voor kunnen krijgen. Een garage misschien.
We hebben een mooie plek op een camping wat zeker voor mij een gezegende plek is en waar voor mij ook een plek van rust is. En zo nog veel meer wonderen, daden en zegeningen van de Heer voor mij, voor ons samen. Daar ben ik dankbaar voor.
Mijn mooiste moment is toch ons trouwen. Daarom in het hart twee ringen met onze naam en datum van het trouwen. Het mooiste wonder wat de Heer heeft gegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten