Bekenden hebt U van mij vervreemd,afgrijzen roep ik bij hen op,ik ben ingesloten en zie geen uitweg meer.Mijn ogen zijn dof van ellende,ik roep U aan, Heer, elke dag,en strek mijn handen naar U uit. (vers 9-10)
De tekst die ik heb neergezet is een variatie van het eerste vers van deze psalm. Maar daar wil ik niet heen. Ik wil uitkomen op de andere tekening van een persoon onder een paraplu. Waarom ik die op deze manier heb getekend. Maar dan moet ik wel die eerste tekst meenemen in het verhaal om het kloppend te maken voor mijn gevoel.
Een persoon, onherkenbaar getekend. Misschien ben ik het, misschien ben jij het die dit leest. Voel je je herkenbaar in dit verhaal. Iedereen schijnt tegen je te zijn? Je voelt je verlaten.
Die eens zo zonnige dag is verandert in slecht weer. Regen, regen en nog eens regen. Je bent er depressief van. Al het slechts wat je tegenkomt. Een grijze muis ben je geworden. Vervreemd van alles om je heen. OM het niet nog erger te maken en dat je doorweekt van de regen thuiskomt pak je je paraplu. Dan heb je nog enige beschutting tegen al die nattigheid.
Pfff, toch een beetje een droog plekje in deze nare omgeving.
Die paraplu geeft beschutting. Die paraplu is redding van al die regen. Die paraplu is God.
Je voelt je nu je die paraplu hebt uitgeklapt een stukje minder depressief.
De paraplu geeft ene belofte. Je zult onder mij droog zijn. Je ziet het weer een stukje vrolijker in.
Bescherming. De paraplu is een reddingsboei. Een reddingsboei in je moeilijke periode. Het geeft licht en een vooruitzicht van veiligheid. God is net als die reddingsboei en paraplu. God is er om je een uitweg te geven. God strekt Zijn hand uit naar jou en mij. Pak die hand. Strek je handen naar Hem uit en Hij zal ook jou hand pakken als je dat doet. Het hoeft niet alijd van de kant van God te komen. Je mag zelf ook je hand uitreiken naar God en Hem om hulp roepen. Hij zal je horen en je Zijn reddingboei of paraplu geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten