Hoop. Wat is hoop? In de dikke van Dale staat er als antwoord; een zekere mate van verwachting (van iets goeds).
Is dat mijn hoop? Ja, ik denk het wel. Deze tekening heb ik ongeveer een maand terug getekend en er speelde al wat af in mijn leven. Dingen waar ik met mijn vrouw doorheen gaat en dat borrelde steeds meer in mijn hoofd. Wat dat is zeg ik niet, dat is privé. Maar het is ernstig en mijn vrouw en ik hebben daarmee veel moeite. Nu een maand later is de boel in mijn hoofd overgelopen. Door diverse gebeurtenissen zit mijn hoofd vol en heb ik hulp gezocht. Zelf ben ik even stilgezet hierdoor en moet ik even de pauzeknop indrukken om ademruimte te krijgen en alles even op een rijtje te zetten. Dat is nu het moment wat draait in mijn leven.
Maar terug naar waar ik mee begon. Deze psalm beklemt me. Waarom?
2Ik dacht: Ik moet me inhouden.Ik zal mijn mond niet opendoen,want ik wil geen verkeerde dingen zeggen.Ik wil niet meedoen met slechte mensen.3En ik was stil, ik zei geen woord.Ik zweeg, maar ik bleef ongelukkig.Ik hield het bijna niet meer uit.4Het was alsof ik in brand stond,mijn gedachten leken wel vlammen.En toen begon ik toch te spreken.
Deze tekst staat voor mij voor dat ik jaren mijn mond heb dichtgehouden. Ik laat over me heenlopen daar anderen. Ik bleef ongelukkig en mijn droom om samen met mijn vrouw een baby te krijgen zag ik vervagen. We zijn ondertussen ouder geworden en de droom is flink aan het vervliegen. De kans is uiterst klein nu. Hierdoor ook mijn vastlopen in alles. En hulp roepen.
13Heer, hoor mijn gebed.Hoor hoe ik om hulp roep,hoor hoe ik huil.Ik ben maar kort op aarde,net zoals mijn voorouders.Ik ben hier niet voor altijd.
Heer luister naar wat ik te zeggen heb. Dat ik om U hulp roep. Ik vertrouw op U zoals onze trouw tekst is. Die hebben we niet voor niets. Verlustig U in de Heer. IK richt mij oog altijd op U, ik vertrouw U. U bent mijn vader. U beschermt mij en geef wat ik nodig heb.
Mijn verlangen, mijn wens is om samen met mijn vrouw nog een wonder te krijgen. Mijn verleden definitief afsluiten en nog onze wens voor een kleine lieve baby te vervullen.
Dan zal Hij u geven de wensen van het hart. Het tweede gedeelte uit onze trouw tekst. Daar blijf ik in staan. Dat is wel niet uit deze psalm, maar mijn houvast.
Hoop. Doet leven. Hopen, 'hoop hebben, graag willen; wensen.
Dat staat er ook in de Dikke van Dale. Ik blijf hoop houden, maar alleen hoop houden in U. Want U bent mijn geneesheer, mijn vader, waar ik op schoot mag klimmen om mijn verdriet bij kwijt te kunnen. Dank U lieve vader, dat ik bij U mag zijn en op U mag bouwen en vol te houden.
391Een lied van David. Voor Jedutun, de zangleider.
Ik kan niet langer zwijgen
2Ik dacht: Ik moet me inhouden.
Ik zal mijn mond niet opendoen,
want ik wil geen verkeerde dingen zeggen.
Ik wil niet meedoen met slechte mensen.
3En ik was stil, ik zei geen woord.
Ik zweeg, maar ik bleef ongelukkig.
Ik hield het bijna niet meer uit.
4Het was alsof ik in brand stond,
mijn gedachten leken wel vlammen.
En toen begon ik toch te spreken.
5Ik zei: ‘Heer, zeg me wanneer ik zal sterven.
Ik wil weten hoe lang ik nog leven moet,
vertel me wanneer mijn leven voorbij is.
6-7U hebt al bepaald dat het kort zal zijn.
Voor u is mijn leven niets,
het verdwijnt zo snel als een schaduw.
Het bestaan van een mens is zinloos.
Mensen maken zich druk, maar het leidt tot niets.
Als ze sterven, zijn ze alles kwijt.
8Heer, is er nog hoop voor mij?
Ik kan alleen op u vertrouwen.
9Vergeef me wat ik fout gedaan heb.
Laat slechte mensen mij niet uitlachen.’
Laat mij niet langer lijden
10Eerst wilde ik niet spreken,
want u gaf mij deze pijn.
11Maar nu vraag ik u:
Laat mij niet langer lijden.
U straft mij zo streng dat ik bijna sterf.
12U straft mensen voor hun fouten,
ze raken alles kwijt.
Een mens betekent niets voor u.
13Heer, hoor mijn gebed.
Hoor hoe ik om hulp roep,
hoor hoe ik huil.
Ik ben maar kort op aarde,
net zoals mijn voorouders.
Ik ben hier niet voor altijd.
14Laat mij daarom nu met rust.
Dan beleef ik misschien nog wat geluk,
voordat ik sterf en voorgoed verdwijn.
Ik kan niet langer zwijgen
2Ik dacht: Ik moet me inhouden.
Ik zal mijn mond niet opendoen,
want ik wil geen verkeerde dingen zeggen.
Ik wil niet meedoen met slechte mensen.
3En ik was stil, ik zei geen woord.
Ik zweeg, maar ik bleef ongelukkig.
Ik hield het bijna niet meer uit.
4Het was alsof ik in brand stond,
mijn gedachten leken wel vlammen.
En toen begon ik toch te spreken.
5Ik zei: ‘Heer, zeg me wanneer ik zal sterven.
Ik wil weten hoe lang ik nog leven moet,
vertel me wanneer mijn leven voorbij is.
6-7U hebt al bepaald dat het kort zal zijn.
Voor u is mijn leven niets,
het verdwijnt zo snel als een schaduw.
Het bestaan van een mens is zinloos.
Mensen maken zich druk, maar het leidt tot niets.
Als ze sterven, zijn ze alles kwijt.
8Heer, is er nog hoop voor mij?
Ik kan alleen op u vertrouwen.
9Vergeef me wat ik fout gedaan heb.
Laat slechte mensen mij niet uitlachen.’
Laat mij niet langer lijden
10Eerst wilde ik niet spreken,
want u gaf mij deze pijn.
11Maar nu vraag ik u:
Laat mij niet langer lijden.
U straft mij zo streng dat ik bijna sterf.
12U straft mensen voor hun fouten,
ze raken alles kwijt.
Een mens betekent niets voor u.
13Heer, hoor mijn gebed.
Hoor hoe ik om hulp roep,
hoor hoe ik huil.
Ik ben maar kort op aarde,
net zoals mijn voorouders.
Ik ben hier niet voor altijd.
14Laat mij daarom nu met rust.
Dan beleef ik misschien nog wat geluk,
voordat ik sterf en voorgoed verdwijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten