Als een hert dat verlangt naar water (Psalm 42)

Als een hert dat verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar U. Een regel uit deze psalm en een welbekend opwekking lied. Ik wil zijn als dat hert. Verlangend naar water. Zo mag mijn ziel zijn. Ieder moment van de dag verlangen naar mijn lieve papa God. Continue gefocust zijn op God. Het lijntje openhouden en direct contact hebben. Dat is zo mooi en fijn.

Met het tekenen en schilderen wat ik doet heb ik dat contact. Voel ik me dichtbij God. Dat heb ik ook als ik op mijn gitaar speel of gewoon naar muziek luister. Dan voel ik Zijn aanwezigheid en weet ik dat ik geliefd ben.

Op de fiets naar mijn werk, mijn stille tijd, bidden of zingen. 

Verschillende manieren dat mijn ziel dichtbij God is.

Mijn grootste verlangen is dat deze momenten volop blijven bestaan en dat ik de nabijheid van God mag blijven ervaren, zodat ik dicht bij God mag zijn en blijven. 

421Voor de koorleider. Een kunstig lied van de Korachieten.

2 Zoals een hinde smacht

naar stromend water,

zo smacht mijn ziel

naar u, o God.

3Mijn ziel dorst naar God,

naar de levende God,

wanneer mag ik nader komen

en Gods gelaat aanschouwen?

4Tranen zijn mijn brood,

bij dag en bij nacht,

want heel de dag hoor ik zeggen:

‘Waar is dan je God?’

5Weemoed vervult mijn ziel

nu ik mij herinner hoe

ik meeliep in een dichte stoet

en optrok naar het huis van God –

een feestende menigte,

juichend en lovend.

6Wat ben je bedroefd, mijn ziel,

en onrustig in mij.

Vestig je hoop op God,

eens zal ik hem weer loven,

mijn God die mij ziet en redt.

7Mijn ziel is bedroefd,

daarom denk ik aan u,

hier in het land van de Jordaan,

bij de Hermon, op de top van de Misar.

8De roep van vloed naar vloed,

de stem van uw waterstromen –

al uw golven slaan

zwaar over mij heen.

9Overdag bewijst de HEER mij zijn liefde,

’s nachts klinkt een lied in mij op,

een gebed tot de God van mijn leven.

10Tot God, mijn rots, wil ik zeggen:

‘Waarom vergeet u mij,

waarom ga ik gehuld in het zwart,

door de vijand geplaagd?’

11Mij gaat door merg en been

de hoon van mijn belagers,

want ze zeggen heel de dag:

‘Waar is dan je God?’

12Wat ben je bedroefd, mijn ziel,

en onrustig in mij.

Vestig je hoop op God,

eens zal ik hem weer loven,

mijn God die mij ziet en redt.