zaterdag 2 oktober 2021

Vol verlangen heb ik op de Heer gewacht (Psalm 40)

Vol verlangen heb ik op de Heer gewacht en Hij boog zich naar mij toe, Hij heeft mijn roep om hulp gehoord. Daar begint deze psalm mee en daar hou ik me aan vast. In deze tijd is het niet makkelijk voor mij. Ik zit vast en ik weet wat er daarna volgt in deze psalm voor mij van toepassing is. Hij trok mij op... , meer niet. De Heer trek mij op uit mijn vastlopen. De Heer geeft mij nieuwe ruimte. Ruimte waar ik weer kan bewegen. Niet zoals nu dat ik vast ben gelopen. Ik hoef er niet alleen voor te staan. Ik mag vertrouwen op de Heer. Ik mag verlangen naar de Heer. Want Hij hoort hoe ik om hulp roep en dan weet ik en dan mag ik erin gaan staan, dat de Heer bij mij is. In deze tekening kan je mijn hand zien. Ik verdrink hier letterlijk in mijn verdriet. Mijn hoop is op de Heer. Ik strek mijn hand naar Hem uit en Hij pakt mijn hand om me uit mijn verdriet weg te halen. 

De tweede tekening voor deze psalm is een baby. Geborgen in Gods handpalm. Wat ik al eerder heb getekend. Bij deze baby buigt God zich over hem heen. Die baby ben ik. De stralen van de zon geven de liefdevolle warmte van God. Ik mag me hiervan doordringen. De warme liefde van de Heer mag ik over me heen laten komen. De rust van de Heer is op mij en ik voel me geborgen.
In vers 12 staat 'Uw liefde en Uw trouw zullen mij steeds bewaren.' Ik hoef niet meer bang te zijn. Mijn angsten mag ik loslaten en God zorgt ervoor dat ik een genezend proces in mag stappen. Een nieuwe toekomst. Zoals vers 17 zegt, ' Wie bij U hun geluk zoeken zullen lachen en vrolijk zijn, wie van U hun redding verwachten zullen steeds weer zeggen, Groot is de Heer.' 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten