zondag 13 februari 2022

Kom op voor verdrukten en zwakken (Psalm 82)

Een arme kat die verzopen is door de regen. Een olifant die een paraplu ophoud tegen de regen. Dit voor de verzopen kat. Kom op voor de verdrukten en zwakken. 
Een kat is in de ogen van een olifant zwak. Hij komt te hulp en geeft door de paraplu op te houden een droog plekje voor de kat. Zo kan hij opdrogen en droog zijn of haar weg vervolgen.

Zo is God ook. Jij kan vastzitten in de regen en de stormen van je leven. God geeft jou een denkbeeldige paraplu boven je hoofd. Hij geeft je een droge plek om op krachten te komen en te wandelen in rust en stilte. Geen regen en storm, maar rust in je leven.

Vaak zie ik die rust niet. Ik zoek ernaar op dit moment. De stormen in mijn leven zijn op dit moment heftig. Verwerken van het verleden. De actuele nieuwsberichten in de media helpen niet echt met het verwerken. Ik wordt ook op deze manier geconfronteerd met mijn verleden. Een verleden dat een plek moet krijgen in het juiste vakje in mijn hoofd. Zolang dat niet is gebeurd blijft het in onverwerkt en blijf het me achtervolgen. Dat keer ik om door therapie, heftige therapie, maar wel goede en hoopvolle therapie. De eerste voorzichtige vruchten begin ik ervan te plukken. Ik merk dat de eerste terugblikken zachtjes op zijn plek beginnen te vallen door in het juiste vakje te komen. 

De toekomst? Doorgaan waar ik nu mee bezig ben en me vooral op God richten. Zijn paraplu opzoeken zodat ik droog blijft in de regen en de stormen van het leven.

Lees ook mijn andere blog Kattekrabbels. Hier heb ik ook geschreven over wat ik hier schreef en welke tekst mij vandaag pakte; Ik heb je bij je naam geroepen.


821Een psalm van Asaf.

God staat op in de hemelse raad,

Hij spreekt recht in de kring van de goden:

2‘Hoe lang nog oordeelt u onrechtvaardig

en kiest u partij voor wie kwaad doen? sela

3Doe recht aan weerlozen en wezen,

kom op voor verdrukten en zwakken,

4bevrijd wie weerloos zijn en arm,

red hen uit de greep van wie kwaad wil.’

5Zij tonen geen inzicht, geen begrip,

en dolen in duisternis rond.

De aarde wankelt op haar grondvesten.

6‘Ooit heb Ik gezegd: “U bent goden,

zonen van de Allerhoogste, allemaal.

7Toch zult u sterven als mensen,

ten val komen als aardse vorsten.”’

8Verhef u, God, spreek recht op aarde,

alle volken behoren U toe.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten